Zwiększona wrażliwość na malarię we wczesnym okresie poporodowym czesc 4

Stosunek trofozoitów do leukocytów ustalono dla każdego gatunku zarodźca. Jako przypadek klinicznej malarii wywołanej przez Plasmodium falciparum uznano każdy przypadek gorączki (definiowany jako temperatura pachowa co najmniej 37,5 ° C) lub objawy związane z gorączką (bóle głowy, wymioty i subiektywne uczucie gorączki) związane ze stosunkiem pasożytów do leukocytów, które przekroczyły zależny od wieku próg pirogeniczny uprzednio zidentyfikowany u tych osobników.11,12 Ten próg wahał się od 1,15 pasożytów na leukocyt w wieku 16 lat do 0,57 pasożyta na leukocyt w wieku 44 lat.11 Analiza statystyczna
Do analizy statystycznej powtarzanych pomiarów wykorzystaliśmy podejście uogólnione-szacowanie-równanie13, ponieważ to podejście może być stosowane w przypadku rozkładów normalnych, dwumianowych i Poissona i jest dostępne w pakiecie statystycznym Spida (Statistical Computing Laboratory, Eastwood, Nowa Południowa Walia, Australia). Zastosowaliśmy wymienną strukturę korelacji, w której zakłada się, że korelacja między obserwacjami dokonanymi na tej samej osobie w różnym czasie jest taka sama. Do porównania różnic między grupami użyliśmy testu Walda i obliczyliśmy 95-procentowe przedziały ufności. Porównaliśmy wskaźniki transmisji podczas ciąż u kobiet oraz podczas okresów kontroli, wykorzystując funkcję łącza dla rozkładu Poissona. Przeanalizowaliśmy częstość epizodów klinicznej malarii za pomocą funkcji łącza dla rozkładu Poissona i liczby dni w okresie jako zmiennej ekspozycji. Częstość występowania bezobjawowej malarii mierzono na podstawie wyników w miesięcznych grubych filmach krwi i analizowano jako dwumianową odpowiedź. Aby określić średnią gęstość pasożyta podczas bezobjawowych epizodów, obliczyliśmy geometryczną średnią liczbę trofozoitów P. falciparum ze stosunku pasożytów do leukocytów określonych w miesięcznych grubych filmach krwi i przeanalizowaliśmy wartości przekształcone przez log z funkcją łącza dla normalnie rozproszona odpowiedź.
Wpływ okresu badania (rok przed ciążą, trymestry ciąży i cztery trymestry okresu poporodowego) został przetestowany jako zmienna obojętna. Aby przetestować czas trwania skutków zaobserwowanych w pierwszych trzech miesiącach po porodzie, okres ten został podzielony na dwie części – od 0 do 60 i od 61 do 90 dni po dostawie – oraz drugi, trzeci i czwarty trzymiesięczny okres po dostawie zostały połączone. Efekt wieku (<20 lat lub .20 lat) został przetestowany jako zmienna binarna. Skutki poprzedniej ciąży, przedłużone przebywanie w obszarach niedodawkowych (w odróżnieniu od obszaru objętego hiperendemią), nieobecności w Dielmo w ciągu trzech lat poprzedzających okres obserwacji, niedobór dehydrogenazy glukozo-6-fosforanowej, cecha sierpowatości, swoiste ABO lub grupa krwi Rh, poziom ekspozycji na zakażone komary, stosowanie siatki moskitier dookoła łóżka i zakażenie łożyska przy dostawie również były oceniane i brane pod uwagę w analizach wieloczynnikowych. Zmienne, które reprezentowały wpływ okresu studiów i poziom ekspozycji na zarażone komary zostały wymuszone na wszystkich modelach. Wszystkie pozostałe współzmienne zostały uwzględnione w modelach początkowych, ale pozostały w ostatecznych modelach tylko wtedy, gdy ich efekty były znaczące (P <0,05) [przypisy: immunogenność, zrosty opłucnowe, odcinek st ] [hasła pokrewne: womp katowice, olx inowroclaw, zakrzepica zatoki jamistej ]